80 میلادی ، تصمیم به بكارگیری نسل جدیدی از سلاح های انفرادی با كالیبر كوچك و سرعت دهانه بالا گرفت. این پروژه ، با معرفی 2 سلاح SA80IW (سلاح پیاده نظام) و SA80LSW (سلاح پوشش سبك) آغاز شد. درواقع ارتش انگلستان قصد داشت تا سلاح FAL بلژیكی با كالیبر 62/7 میلیمتر را از رده خارج كرده و از سلاحی جدید استفاده كند. در سال 1977 و با ورود گلوله های 56/5 میلیمتری به بازار سلاح های انفرادی ناتو ، كارخانه انفیلد یك نوع گلوله جدید با كالیبر 19/0 اینچ (85/4 میلیمتری) را آزمایش كرد. سلاحی كه برای شلیك این گلوله ساخته شد ، XL65 نام گرفت.
از مجموع 320 هزار قبضه L85-A1 تولید شده تا آن زمان ، 200 هزار قبضه مورد بهینه سازی قرار گرفته و با نام L85-A2 ، به ارتش انگلیس تحویل داده شدند.البته نتیجه حاصله ، باز هم رضایت بخش نبود.
چرا كه در جنگ افغانستان و عراق ، معلوم شد كه كماكان نمی توان دیدی خوش بینانه به این سلاح داشت. L85-A2 به احتمال قوی ، جای خود را به سلاح G36 خواهد داد. نمونه دیگر L85-A1 یعنی SA80IW با لوله ای كوتاه تر و با نام L98-A1 ظاهر شد.ولی هرگز روانه میادین جنگ نشد و تنها برای آموزش تیراندازی به سربازان مبتدی استفاده می شود. L85 سنگین و كمی بددست است. مركز ثقل سلاح ، به قنداق نزدیك تر است تا به نوك لوله و به همین علت است كه حتی شكل بولپاپ سلاح هم به حفظ تعادل و كاهش جهش لوله آن هیچ كمكی نمی کند.
گلنگدن L85 از نوع چرخشی بوده و با فشار گاز باروت عمل می كند. پیستون گاز ، از نوع كورس كوتاه است و درست بالای لوله قرار می گیرد. سیلندر گاز این سلاح ، دارای یك رگلاتور 3 حالته است ؛ حالت اول برای شلیك معمولی ، حالت دوم برای شلیك با نواخت تیر پایین تر و حالت سوم برای ایجاد حداكثر فشار گاز در لوله و پرتاب نارنجك تفنگی است. قابل ذكر است كه در حالت سوم ، مسیر برگشت گاز كاملآ بسته می شود.
حمال گلنگدن ، بر روی دو ریل جانبی حركت می كند و دارای یك
فنر ارتجاع جداگانه می باشد. (پیستون گاز هم دارای یك فنر ارتجاع جداگانه است.) گلنگدن هم دارای 7 زبانه می باشد كه به بدنه سلاح قفل می شوند. دستگیره گلنگدن ، به سمت چپ حمال گلنگدن وصل شده است. یكی از معایب این سلاح در مدل های اولیه ، برخورد پوكه با صورت یا بدن تیرانداز بود كه در مدل L85-A2 اصلاح شد. مكانیزم ماشه این سلاح ، در قنداق آن جاسازی شده و به واسطه یك میله بلند به ماشه وصل شده است. در مدل L85-A2 ، یك مكانیزم ایجاد تآخیر در عملكرد ماشه به كار رفت كه از نواخت تیر سلاح نمی كاهد. ولی باعث افزایش دقت در تیراندازی می باشد.
مشخصات فنی:
كالیبر: 56/5 ناتو (223/0 رمینگتون)
مكانیزم گلنگدن: چرخشی ، مسلح شونده به وسیله فشار غیرمستقیم گاز باروت
طول: 780 میلیمتر استاندارد ، 709 میلیمتر مدل كارابین
طول لوله: 518 میلیمتر استاندارد ، 442 میلیمتر مدل كارابین
وزن: 4130 گرم مدل استاندارد بدون خشاب ، 5000 گرم با خشاب 30 تیری پر
ظرفیت خشاب: 20 و 30 تیر
نواخت تیر علمی: ۵۰۰ تیر در دقیقه
برد موثر: در حدود ۳۰۰ متر و برد مفید: در حدود ۴۰۰ متر XL65 حداقل در ظاهر و بصورت كلی ، بسیار شبیه به انفیلد EM-2 بود. ولی شباهت آن به سلاح AR-18 امریكایی بیشتر بود ؛ با این تفاوت كه به شكل بولپاپ ساخته شده بود. با تآیید كالیبر 56/5 برای سلاح های انفرادی ناتو ، مهندسین انفیلد آن را با كالیبر 56/5 و كد XL-70 روانه مركز تست سلاح های ناتو كردند. این سلاح ، نهایتآ توسط نیروی زمینی ارتش انگلستان پذیرفته شد و تنها در سال 1984 ، مورد بهینه سازی های اندكی قرار گرفت. SA-80 های اولیه (L85 و L86) ، سلاح هایی پردردسر و كمی به درد نخور بودند. نگهداری ، تعمیر و نظافت آنها بسیار زمانبر و پرهزینه بود. تااینكه در سال 1997 ، برنامه اصلاح L85 وارد مرحله عملی شد. این سلاح در مقابل نظافت نشدن مقاوم نیست. برنامه بهینه سازی این سلاح ، در سال 2002 و توسط شركت هكلر و كخ انجام شد.
